واژه سقر در معنای نخست، یکی از نامهای دوزخ است. این نام در قرآن کریم نیز آمده و به جهنم و جایگاه عذاب مؤمنان نافرمان اشاره دارد. اصل کلمه به معنای سوختن و دگرگون شدن به وسیله آتش است و نشاندهنده شدت عذاب و حرارت آن میباشد.
در معنای دوم، سقر نام چرخ یا مرغ شکاری است. این پرنده به دلیل تیزبینی و سرعت در شکار معروف است و در متون قدیمی به آن نام سقر اطلاق شده است. ویژگیهای شکارگری و قدرت پروازی این مرغ، دلیل نامگذاری آن به این نام بوده است.
در معنای سوم، سقر در زبان عربی به نوعی دوشاب خرما گفته میشود. این نوشیدنی شیرین از خرما تهیه شده و در گذشته در سفرههای عربی و ایرانی به عنوان خوراکی مقوی و خوشطعم استفاده میشده است. این کاربرد واژه، کاملاً متفاوت از معانی اول و دوم آن است و بیشتر در زمینه خوراک و تغذیه به کار میرود.