کلمه سربلندی در زبان فارسی به معنای افتخار، عزت، شرافت و کامیابی است. وقتی گفته می‌شود کسی یا چیزی سربلند است، یعنی آن فرد یا موضوع دارای مقام، منزلت و احترام بالاست و با افتخار و عزت زندگی می‌کند.
سربلندی به حالتی اشاره دارد که فرد یا گروهی با عزت، افتخار و شرافت زندگی می‌کنند و در میان دیگران محترم و باوقار شناخته می‌شوند. این واژه بار معنایی بسیار مثبت دارد و برای توصیف موفقیت‌های بزرگ، شرافت اخلاقی، و حفظ کرامت انسانی به کار می‌رود. کسی که سربلند است، توانسته است در برابر مشکلات، شکست‌ها و سختی‌های زندگی با استقامت و افتخار بایستد و جایگاه خود را حفظ کند.
در فرهنگ ما، سربلندی نه تنها نشان‌دهنده موفقیت مادی و اجتماعی است بلکه به معنای حفظ عزت نفس، رعایت اخلاق، و برخورداری از احترام دیگران نیز هست. برای مثال، وقتی گفته می‌شود «ملت ما در برابر مشکلات سربلند ایستاده است»، منظور این است که مردم با اقتدار، همبستگی و افتخار به مقابله با سختی‌ها پرداخته‌اند و عزت خود را حفظ کرده‌اند. یا در دعاها و آرزوها، جمله‌ای مانند «خداوند همه را سربلند بدارد» به این معناست که آرزو می‌شود همه انسان‌ها زندگی پر از افتخار، عزت و موفقیت داشته باشند.