لغت نامه دهخدا
همیشه بار خدایا سر تو زریون باد
که هست جان همه مردمان بتو زریون.قطران ( از جهانگیری ).آن درختی کش تو باری، باد زریون جاودان
کو بدولت باغ دانش را همی زریون کند.قطران ( ایضاً ). || گل شقایق. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ). گل شقایق باشد و آنرا آذریون نیز خوانند. ( جهانگیری ). و بمعنی شقایق نیز در جهانگیری آورده است و آن را مخفف آذریون دانسته و نوشته که ناصرخسرو گفته: «گشت طبایع... » اما این بیت چندان دلالتی بر معنی شقایق و لاله ندارد، بلکه به زردی دلیل است. ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ):
گشت طبایع پدید از آن و از این شد
روی زحل سرخ و روی زهره چو زریون.ناصرخسرو ( از جهانگیری ). || بمعنی زردرنگ هم آمده است چه «یون » بمعنی رنگ و لون باشد و زر مخفف زرد. ( برهان ). به معنی زرد باشد و در اصل زرگون بوده. ( فرهنگ رشیدی ). زرگون. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). زردرنگ. ( ناظم الاطباء ). زرگون. به رنگ زر. طلائی. زردفام. ( فرهنگ فارسی معین ). پهلوی «زرغونیه » رنگ زرین، زردی، سبزی، سبز ) و آن اسم مصدر است از «زرغون » از اوستا «زئیری گئونه » ( به رنگ زر ). عنوان هوم و نیز سبزی زرد که به سبزی زند ( گیاهان )... فارسی جدید زریون... افغانی «زرغون » ( سبز تازه... ). ( حاشیه برهان چ معین ):
مرا رنگ طبرخون دهر جافی
بشست از روی بیرم باب زریون.ناصرخسرو ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).مشرق به نور صبح سحرگاهان
رخشان بسان طارم زریون است.ناصرخسرو( ایضاً ).
