کلمه «رکود» به معنای توقف یا کند شدن فعالیت‌ها و پیشرفت‌ها در یک زمینه خاص، به ویژه در اقتصاد، به کار می‌رود. این واژه به وضعیتی اشاره دارد که در آن رشد اقتصادی متوقف یا کاهش می‌یابد و فعالیت‌های تجاری و تولیدی به حداقل می‌رسند. این وضعیت معمولاً به دلیل عوامل مختلفی مانند کاهش تقاضا، نوسانات بازار، سیاست‌های اقتصادی نادرست یا بحران‌های مالی به وقوع می‌پیوندد.
رکود اقتصادی می‌تواند تحت تأثیر عوامل داخلی و خارجی قرار گیرد. از جمله عوامل داخلی می‌توان به ناتوانی در ایجاد اشتغال، کاهش سرمایه‌گذاری و افزایش نرخ بیکاری اشاره کرد. عوامل خارجی مانند بحران‌های جهانی، تغییرات در قیمت‌های مواد اولیه و نوسانات در بازارهای بین‌المللی نیز می‌توانند به وقوع رکود کمک کنند. این عوامل باعث می‌شوند که مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران تمایل کمتری به فعالیت‌های اقتصادی داشته باشند.
رکود اقتصادی تأثیرات عمیقی بر جامعه دارد که شامل افزایش بیکاری، کاهش درآمدها و افت سطح زندگی مردم می‌شود. در این شرایط، بسیاری از کسب‌وکارها ممکن است با کاهش فروش و سود مواجه شوند و به ناچار مجبور به تعدیل نیرو یا تعطیلی شوند. این وضعیت می‌تواند به افزایش نارضایتی اجتماعی و اقتصادی منجر شود و چالش‌های بیشتری را برای دولت‌ها و سیاست‌گذاران به وجود آورد. به همین دلیل، شناسایی و مدیریت این بحران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
