دوروئی به معنای داشتن دو چهره یا رفتار متناقض در برابر دیگران است. این واژه به افرادی اطلاق می‌شود که در یک موقعیت خاص به گونه‌ای عمل می‌کنند که نشان‌دهنده‌ی صداقت و حسن نیت است، اما در واقعیت، نیت‌های پنهانی و غیرصادقانه‌ای دارند. دوروئی می‌تواند در روابط شخصی، اجتماعی و حتی حرفه‌ای بروز کند و به اعتماد دیگران آسیب بزند.
این ویژگی به عنوان یک صفت منفی تلقی می‌شود، زیرا افراد دورو می‌توانند به راحتی احساسات و اعتماد دیگران را بازیچه قرار دهند. آن‌ها ممکن است در یک لحظه به عنوان دوست و حامی ظاهر شوند، اما در پس‌زمینه، به دنبال منافع شخصی خود باشند. دوروئی می‌تواند به ایجاد تنش و بی‌اعتمادی در روابط منجر شود و باعث شود که افراد از یکدیگر فاصله بگیرند.
در نهایت، دوروئی نه تنها بر روابط فردی تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه می‌تواند به تضعیف ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی در یک جامعه نیز منجر شود. بنابراین، شناخت و اجتناب از این رفتار می‌تواند به بهبود روابط و ایجاد فضایی سالم‌تر کمک کند.
