دهستان ولایتی حاصل‌خیز و آباد در شمال مسیر سفلای رودخانه اترک، میان خوارزم و گرگان، واقع شده بود. این منطقه که بخش جنوبی آن از رودخانه اترک سیراب می‌شد، از چندین شهر و ده‌ها روستا تشکیل می‌یافت. شهر آخور به عنوان کرسی ولایت و شهر رباط در شرق آن و بر سر راه خوارزم، از نقاط مهم این ناحیه به شمار می‌رفتند. به گزارش مقدسی، روستاهای بیست‌وچهارگانه دهستان از پرجمعیت‌ترین آبادیهای ناحیه گرگان محسوب می‌شدند.
اقتصاد آن بر پایه باغداری و صید ماهی استوار بود و مردم این سامان از دیرباز به این مشاغل اشتغال داشتند. این ولایت از دوران پیش از اسلام، منطقه‌ای آباد و معمور به شمار می‌رفت و ساکنان آن را عمدتاً ترکان تشکیل می‌دادند. موقعیت جغرافیایی مناسب و حاصلخیزی زمین‌های این ناحیه، سبب رونق و شکوفایی آن در ادوار مختلف تاریخی شده بود. در دورانی از تاریخ، یزید بن مهلب با لشکرکشی به دهستان، این منطقه را تصرف کرد و هزاران تن از مردم آن را به قتل رساند یا به بردگی گرفت. امروزه خرابه‌ها و آثار برجای‌مانده از دهستان در خاک جمهوری ترکمنستان قرار دارد و به مشهد مصریان معروف است. این آثار، یادگار دوران شکوفایی و رونق این ناحیه در گذشته‌های دور به شمار می‌رود.