واژه‌ی «اضعف» در زبان فارسی برای توصیف چیزی یا کسی به کار می‌رود که از نظر قدرت، توانایی یا استقامت، در سطح پایین‌تری نسبت به دیگران قرار دارد. این کلمه معمولاً برای بیان ضعف نسبی به کار می‌رود و نشان می‌دهد که چیزی نسبت به مشابه خود، توانایی کمتری دارد.
«اضعف» همچنین می‌تواند در معنای سست و شکننده به کار رود. برای مثال، اگر بخواهیم از یک سازه یا جسم صحبت کنیم که استحکام کافی ندارد، می‌توان گفت: «این دیوار از آن دیوار دیگر اضعف است.» این کاربرد نشان‌دهنده‌ی ضعف در پایداری و مقاومت است.
به طور کلی، «اضعف» کلمه‌ای نسبی است و همیشه در مقایسه با چیزی دیگر معنا پیدا می‌کند. این واژه هم در زبان نوشتاری و هم در گفتاری به کار می‌رود و می‌تواند در زمینه‌های انسانی، فیزیکی یا حتی معنوی برای بیان ضعف و کمبود استفاده شود.
