برج‌های خرقان دو برج هشت گوش به شکل مقبره‌ای هستند که در غرب ایران قرار دارند. این دو برج به فاصلهٔ سی متر از هم قرار گرفته‌اند و از بناهای دورهٔ سلجوقی هستند. در هر گوشه از گوشه‌های هشت ضلعی، نقوش خاصی از آجر کاری وجود دارند که با ملات‌های مختلف تزئین شده‌اند.
در این شیوه با آجرهایی با رنگ‌های مختلف و به شیوه مسطح، طرح‌های گوناگون ایجاد می‌کنند. کاربرد آجرهای رنگی در نمای بنا، به دورهٔ ایلخانیان برمی‌گردد. طوماری از این شیوهٔ آجر کاری مربوط به حدود ۱۲۰ سال پیش در دست است که در آن طرح‌های فراوانی در مایهٔ نقش‌های هندسی و خط بنایی عرضه شده‌است.
معمولی‌ترین شیوه آجر کاری است. تمامی ردیف آجر راسته به کار می‌رود؛ به گونه‌ای که بند کشی‌های رگ عمودی بالا درست در وسط آجرهای رگ پایین قرار می‌گیرند. طرح‌های متنوع و مشهور دیگر: کله راسته –خفته راسته- بافت حصیری- جناغی- شطرنجی -...
یکی از این شیوه‌ها خوون است که در شهرهای دزفول و شوشتر به وجود آمده‌است. این نوع آجر کاری (خوون چینی) که به صورت آمود اجرا می‌شود در دوره صفویه توسعه فراوان و گستردگی پیدا می‌نماید و تا اواخر دوران قاجاریه و پهلوی اول ادامه پیدا می‌کند.
به آجر کاری با ترکیب آجرهای یک رنگ و ایجاد طرح و نقش‌های مختلف در سطحی صاف، رگ چینی می‌گویند. طرح‌های متنوع، به چگونگی قرار گرفتن آجر در نما بستگی دارند.