برجستگی

برجستگی به معنای بالاتر بودن یا برآمدگی یک شیء نسبت به محیط اطرافش است. این اصطلاح همچنین می‌تواند به ویژگی‌ها یا امتیازاتی اشاره کند که فرد یا چیز را از دیگران متمایز کرده و توجه را جلب می‌کند. به عبارت دیگر، هر چیزی که بتواند خود را به‌وضوح در میان دیگران نشان دهد، دارای برجستگی است. این ویژگی‌ها می‌توانند شامل استعدادها، مهارت‌ها، یا حتی خصوصیات ظاهری باشند که باعث می‌شوند فرد یا شیء مورد نظر نسبت به سایرین برتر به نظر برسد. لذا، برجستگی نه تنها نشان‌دهنده یک حالت فیزیکی، بلکه نمایانگر عوامل متمایزکننده‌ای است که به موجب آن‌ها می‌توانیم به سادگی به شناسایی و درک بهتر موضوعات بپردازیم.

لغت نامه دهخدا

برجستگی. [ ب َ ج َ ت َ / ت ِ ] ( حامص مرکب ). برجسته بودن. ( فرهنگ فارسی معین ). || جهندگی. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) بلندی. ( فرهنگ فارسی معین ).
- برجستگی های بدن؛ نقاطی از بدن که برجسته نماید مانند پستان. ( فرهنگ فارسی معین ).
|| طاول و بثره و جوشش. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

برآمدگی، بالاآمدگی، بلندی.

فرهنگ فارسی

۱- برجسته بودن بر آمدگیبالا آمدگی. ۲- ( اسم ) بلندی. یا برجستگی های بدن. نقاطی از بدن که برجسته نماید مانند پستان زن.

ویکی واژه

rilievo

جمله سازی با برجستگی

این برجستگی‌ها زیردسته رشته کوه‌های کوردیلرا هستند.
نسخهٔ شمعم‌ که از برجستگیهای خیال مقطعم برتر گذشت از مطلع دیوان صبح
از حسن عمل با خط برجسته از این پس تاریخ گواه است به برجستگی ما
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال رابطه فال رابطه فال تاروت فال تاروت فال ماهجونگ فال ماهجونگ