برجستگی به معنای بالاتر بودن یا برآمدگی یک شیء نسبت به محیط اطرافش است. این اصطلاح همچنین میتواند به ویژگیها یا امتیازاتی اشاره کند که فرد یا چیز را از دیگران متمایز کرده و توجه را جلب میکند. به عبارت دیگر، هر چیزی که بتواند خود را بهوضوح در میان دیگران نشان دهد، دارای برجستگی است. این ویژگیها میتوانند شامل استعدادها، مهارتها، یا حتی خصوصیات ظاهری باشند که باعث میشوند فرد یا شیء مورد نظر نسبت به سایرین برتر به نظر برسد. لذا، برجستگی نه تنها نشاندهنده یک حالت فیزیکی، بلکه نمایانگر عوامل متمایزکنندهای است که به موجب آنها میتوانیم به سادگی به شناسایی و درک بهتر موضوعات بپردازیم.
برجستگی
لغت نامه دهخدا
- برجستگی های بدن؛ نقاطی از بدن که برجسته نماید مانند پستان. ( فرهنگ فارسی معین ).
|| طاول و بثره و جوشش. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
جمله سازی با برجستگی
این برجستگیها زیردسته رشته کوههای کوردیلرا هستند.
نسخهٔ شمعم که از برجستگیهای خیال مقطعم برتر گذشت از مطلع دیوان صبح
از حسن عمل با خط برجسته از این پس تاریخ گواه است به برجستگی ما