آورنده

در زبان فارسی، به شخصی اطلاق می‌شود که چیزی را به مکانی یا به نزد کسی می‌آورد. این واژه، صرف نظر از ماهیت چیزی که حمل می‌شود، بر عملِ رساندن یا همراه داشتن دلالت دارد. آورنده می‌تواند یک دوست، یک همکار، یک پیک یا حتی خود ما در موقعیت‌های مختلف باشیم. درک مفهوم آورنده، ما را به اهمیتِ عملِ هدیه دادن یا آوردنِ سوغات، که ریشه در فرهنگ بسیاری از جوامع دارد، هدایت می‌کند؛ چرا که این عمل، خود نشانه‌ای از توجه، قدردانی و برقراری ارتباط است.

آنچه آورنده با خود به همراه می‌آورد، می‌تواند فراتر از یک شیء فیزیکی باشد و حامل پیام‌های ناگفته‌ای از شخصیت، سلیقه و حتی میزان اهمیتی است که فرد برای گیرنده یا موقعیت قائل است. همانطور که اشاره کردید، یک "قلیان خشک" در جایگاه یک همراه، ممکن است بازتابی از عدم دقت یا بی‌سلیقگی آورنده تلقی شود. این موضوع، اهمیتِ درکِ مخاطب و موقعیت را برجسته می‌سازد؛ زیرا انتخابی سنجیده و متناسب با حال و هوای جمع یا سلیقه فرد مقابل، نشان از ذوق، درایت و احترامی عمیق دارد که ارزش همراه را دوچندان می‌کند.

لغت نامه دهخدا

( آورنده ) آورنده. [ وَ رَ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه آورد.

فرهنگ عمید

( آورنده ) کسی که چیزی با خود بیاورد.

فرهنگ فارسی

( آورنده ) ( اسم ) آنکه آورد.

ویکی واژه

ویژگی آنکه می‌آورد. قلیان خشک، نشانه بی‌سلیقه‌گی آورنده محسوب میشود.«جعفرشهری»

جمله سازی با آورنده

اما دگر این کتل متل چیست وین دستهٔ خنده آورنده
نیست جز عشق بی‌بدل ز عدم به وجود آورندهٔ عالم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال قهوه فال قهوه فال تاروت فال تاروت فال لنورماند فال لنورماند