آنتن

آنتن یک دستگاه مخابراتی است که وظیفه آن تبدیل سیگنال‌های الکتریکی به امواج الکترومغناطیسی در حالت فرستندگی و بالعکس، تبدیل امواج الکترومغناطیسی به سیگنال‌های الکتریکی در حالت گیرندگی می‌باشد. آن ها دارای اشکال و ساختارهای مختلفی هستند که بسته به کاربردشان طراحی می‌شوند. یکی از ساده‌ترین انواع آن ها، انواع سیمی هستند. هر دستگاه در یک فرکانس خاص به حالت تشدید می‌رسد و در حالت گیرندگی، ولتاژ حداکثری تولید می‌کند. اگر طول آنتن با طول موج دریافتی تناسب داشته باشد، موج به‌طور کامل در آنتن جای می‌گیرد و به این ترتیب گفته می‌شود که به حالت تشدید درآمده است یا  تشدید شده است. این بدان معناست که آنتن با موج دریافتی هماهنگ شده و در این حالت ولتاژ تولید شده در آن به حداکثر می‌رسد. لازم به ذکر است که طول آن الزاما نباید با طول موج دریافتی برابر باشد؛ زیرا می‌توان با افزودن یک یا دو خازن به آن، حالت تشدید را ایجاد کرد. آن ها از فلزات سبک مانند آلومینیوم ساخته می‌شوند. برای اینکه قادر به انتشار امواج باشد، لازم است که جریان الکتریکی آن به صورت متغیر عمل کند. هرچه رسانایی فلز بهتر باشد، اتلاف اُهمی ناشی از جریان در آن کاهش می‌یابد؛ به همین دلیل، تلاش می‌شود تا ضریب رسانندگی فلز مورد استفاده در ساخت آن افزایش یابد.