اپیزود

[ویکی فقه] داستان فرعی، داستان ضمنی، واقعه ی فرعی، واقعه ی ضمنی، حادثه ی مستقل، داستان یا رویدادی مستقل که در متن داستان می آید؛ و در واقع در خدمت رساندن مفهوم پیرنگ داستان و گاه تنوع بخشی به آن است.
داستان فرعی، داستان ضمنی، واقعه ی فرعی، واقعه ی ضمنی، حادثه ی مستقل، داستان یا رویدادی مستقل که در متن داستان می آید؛ و در واقع در خدمت رساندن مفهوم پیرنگ داستان و گاه تنوع بخشی به آن است. اپیزود می تواند به تنهایی داستان کاملی باشد. چنان که می توان آن را بی آن که در کل داستان خللی وارد آید، حذف کرد. اپیزود صفات و خصوصیات شخصیت های داستان را به بهترین وجه و کاملا غیر مستقیم به خواننده می نمایاند. به ویژه در داستان کوتاه که نویسنده وقت و مجال حاشیه پردازی و پرداختن به توصیف های بلند را ندارد و ناگزیر برای این که آکسیون داستانش به روانی جریان یابد و خصوصیات اشخاص داستان را به خواننده تحمیل نکند، از حوادث فرعی سود می جوید. رابطه ی زبان رمان با واقعیت مساله ای است که از آغاز ظهور این نوع ادبی مورد بحث بوده، و اکنون نیز با وجود تئوری های مدرن و پست مدرن همچنان مورد توجه است. 
اپیزود در ادبیات
اپیزود از دیرباز در ادبیات رایج بوده است. این روش برای اولین بار در داستان های شرقی به کار رفته است. سازندگان این گونه داستان ها اغلب با به کارگیری چارچوب داستان در داستان، قصد خاصی را دنبال می کرده اند.برای نمونه داستان "هزار افسانه" را که به نام "هزار و یک شب" و یا "طوطی نامه به چهل طوطی" شهرت یافته در نظر می گیریم. ریخت و قالب در این مجموعه ها یا جنگ های داستانی به سبب تأثیری که بر ادبیات اروپایی داشته است از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در همه ی دنیا هر جا سخن از داستان در داستان (اپیزود) باشد، انسان ممکن است به یاد داستان هزار و یک شب بیافتد. این که روش داستان در داستان حتی در ریخت و شکل غربی آن یک ریشه ی کهن شرقی دارد، انکارناپذیر است. در اوایل دوره ی رنسانس تجار ونیزی که با کشتی های تجاری برای داد و ستد به سرزمین های مشرق زمین آمدند، با ادبیات این کشورها هم آشنا شدند و کتاب های با ارزشی را با خود به اروپا آوردند و به ترجمه آن ها پرداختند. 
تفاوت اپیزود با گفت وگو
اپیزود در فضای داستان تأثیر می گذارد؛ زیرا به پویایی داستان می افزاید. عامل گفت وگو نیز در ارائه ی شخصیت داستان تأثیر فراوان دارد؛ اما اپیزود از دو جنبه با گفت وگو تفاوت دارد. نخست آن که حادثه ی فرعی تنوع و جاذبه ی بیشتری برای خواننده دارد. دوم آن که حادثه ی فرعی مستقیما فکری را به خواننده القا نمی کند.