واژه باشرف به فردی اطلاق می‌شود که دارای شرف است. شرف، که معادل‌های فارسی آن شامل شرافتمند، شریف، و بزرگوار می‌شود، به مجموعه فضایل اخلاقی، نجابت ذاتی، و کرامت نفس اطلاق می‌گردد. این مفهوم بیانگر وجود ارزش‌های والای انسانی در شخصیت فرد است که او را از دیگران متمایز می‌سازد و به او اعتبار و احترام می‌بخشد. فرد باشرف کسی است که در قول و عمل خود پایبند اصول اخلاقی و انسانی است و همواره به دنبال حفظ آبرو و حیثیت خود و دیگران می‌باشد.
صفات و ویژگی‌های فرد شرافتمند
فرد شرافتمند معمولاً با صفاتی چون صداقت، وفاداری، امانت‌داری، و پایبندی به عهد شناخته می‌شود. این افراد در مواجهه با سختی‌ها و چالش‌ها، هرگز اصول خود را زیر پا نمی‌گذارند و در حفظ عزت نفس و شرافت خود ثابت‌قدم باقی می‌مانند. احترام به دیگران، عدالت‌ورزی، و پرهیز از ظلم و ستم از دیگر ویژگی‌های برجسته افراد باشرف محسوب می‌شود. این خصوصیات نه تنها در روابط فردی، بلکه در اجتماع نیز بازتاب یافته و باعث ایجاد اعتماد و امنیت در میان افراد جامعه می‌گردد.
تقابل با بی‌شرفی
در مقابل، واژه بی‌شرف به فردی اطلاق می‌شود که فاقد فضایل اخلاقی و کرامت انسانی است. این افراد معمولاً با صفت‌هایی چون دروغگویی، ناج جванеمردی، خیانت، و بی‌بندوباری شناخته می‌شوند. بی‌شرفی نشان‌دهنده سقوط ارزش‌های اخلاقی و انسانی در وجود فرد است که او را از جایگاه واقعی خود به عنوان یک انسان والا دور می‌سازد. در تقابل با شرافت، بی‌شرفی مظهر پستی، فرومایگی، و از دست دادن اعتبار و احترام در جامعه است.
