بازآفرینی

این مفهوم فرآیند خلاقانه خلق اثری جدید با الهام از اثر اصلی است. در این روش، عناصر کلیدی اثر اولیه مانند شخصیت‌ها، طرح داستان و مضامین، در اثر جدید بازآفرینی می‌شوند، اما با رویکرد، سبک یا قالبی متفاوت ارائه می‌گردند. هدف اصلی، حفظ جوهره اثر اصلی و در عین حال ایجاد تجربه‌ای تازه و متمایز برای مخاطب است. به عنوان مثال، تبدیل یک رمان به فیلم، نمونه‌ای بارز از بازآفرینی محسوب می‌شود. در این انتقال، فیلمساز با بهره‌گیری از ساختار داستانی رمان، آن را از طریق لنز سینما و با استفاده از تکنیک‌های بصری و روایی خاص خود، به شکلی نوین و جذاب به تصویر می‌کشد. این فرآیند، صرفاً اقتباس نیست، بلکه تفسیری هنرمندانه از اثر مبدأ است. تفاوت بنیادین این مفهوم با بازنویسی در میزان تغییر و تحول است. در حالی که بازنویسی بر اصلاحات جزئی و حفظ وفاداری به متن اصلی تمرکز دارد، بازآفرینی به دنبال خلق اثری مستقل و بدیع با الهام از ساختار و محتوای اثر پیشین است. تبدیل یک داستان کوتاه به نمایشنامه، مثالی از بازآفرینی است که در آن، قالب و سبک اثر به کلی دگرگون می‌شود.