لغت نامه دهخدا
یا ما املیح غزلاناً عطون لَنا
من هؤلیّاک بین الضال و السمر.( منتهی الارب ).
املاح. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ ملح. نمکها. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ملح شود. || ( اصطلاح شیمی ) اجسامی هستند مرکب از ریشه یک اسید وریشه یک باز، و آنها بطریقه های زیر بدست می آیند:
1 ) از اثر اسید بر فلز، مانند:H2 + Cl2Zn ی Zn + 2CIH2 ) از اثر اسیدها بر اکسیدها، مانند:H2O + So4Cu ی CuO + So4H23 ) از اثر اسیدها بر بازها، مانند:H2O + No3Na ی NaOH + NO3H4 ) از اثر مستقیم شبه فلز بر فلز ( برای بدست آوردن املاح دوتایی )، مانند:SFe ی Fe +S5 )از اثر انیدریدها بر بازها، مانند:H2O + So4Na2 ی 2NaOH + So36 ) از اثر دو ملح محلول ( که ملح نامحلول بدست می آید )،مانند:2No3Na + Cl2pb 2CINaA+ 2pb ( No3 )املاح در طبیعت بمقدار فراوان بحالت محلول یا جامد یافت میشوند، مانند کلرور سدیم ( نمک طعام )، کربنات کلسیم ( سنگ آهک )، نیترات پتاسیم ( شوره ) و سولفات سدیم.
املاح از نظر محلول بودن در آب: 1 - کلرورها: همه کلرورها جز کلرورهای مس و جیوه و نقره در آب حل میشوند و کلرور سرب فقط در آب جوش حل میشود. 2 - نیتراتها: همه در آب حل میشوند. 3 - سولفاتها: جز سولفاتهای سرب و باریم و استرونسیم همه در آب حل میشوند. 4 - سولفورها: همه در آب نامحلولند جز سولفورهای سدیم، پتاسیم و آمونیم. 5- کربناتها: جز کربناتهای سدیم و پتاسیم و آمونیم همه در آب نامحلولند. ( از کتابهای شیمی رسمی ). || ج ِ ملیح. ( از اقرب الموارد ). رجوع به ملیح شود.
