الباس

واژهٔ الباس مصدری عربی و به معنای فروپوشانیدن یا پوشانیدن است. این تعریف در منابع معتبر لغت عربی، از جمله منتهی الارب و تاج‌المصادر بیهقی ثبت شده و بر عمل پوشاندن یا مستور کردن چیزی دلالت دارد. این مصدر از ریشهٔ ثلاثی مجرد «ل‑ب‑س» گرفته شده که دلالت بر پوشش و نهفتن دارد. واژگان مشتق‌شده از این ریشه در زبان عربی، همچون الِباس به‌معنای پوشاک، همگی در حوزه‌های معنایی مرتبط با پوشش و استتار قرار می‌گیرند. بنابراین، الباس به‌عنوان یک مصدر، مفهوم کلی عمل پوشاندن را بیان می‌کند. در متون ادبی و فرهنگی، این واژه و مشتقات آن اغلب برای اشاره به پوشش ظاهری، استعاره‌های مربوط به حجاب، یا حتی پوشش معنوی به‌کار رفته‌اند. شناخت دقیق این قبیل واژگان و ریشه‌های آن‌ها، در فهم متون کهن و انجام پژوهش‌های زبان‌شناسی تاریخی و ادبیات ضروری به‌شمار می‌آید.