افاضه

این کلمه در زبان فارسی به معانی مختلفی اشاره دارد که به شرح زیر است:

ریختن آب بر بدن: در این معنا، افاضه به عمل ریختن آب بر روی خود اشاره دارد، این عمل ممکن است به منظور پاکیزگی، طهارت یا خنک شدن انجام شود.

پر کردن ظرف تا حد سرریز: این معنا به عمل پر کردن یک ظرف به گونه‌ای اشاره دارد که دیگر جایی برای اضافه کردن مایع یا ماده دیگر نداشته باشد. به عبارت دیگر، ظرف به حد اشباع می‌رسد و از آن سرریز می‌شود.

ورود به بحث یا گفت‌وگو: در این زمینه، افاضه به معنای وارد شدن به بحث یا گفت‌وگو است. این می‌تواند به معنای مشارکت در یک مکالمه یا بیان نظر در یک موضوع خاص باشد.

بخشش و عطا: این معنا به عمل بخشیدن و عطا کردن به دیگران اشاره دارد، به ویژه در زمینه‌های معنوی، افاضه به معنای ارائه نعمت‌ها، علم یا محبت به دیگران است.

تصویر معنی افاضه

فرهنگ معین

(اِ ض ِ ) [ ع. افاضة ] (مص م. ) ۱ - پر کردن ظرف تا لبریز شود. ۲ - وارد شدن در سخن و حدیث. ۳ - فیض رساندن، بهره.

فرهنگ عمید

فیض و بهره رساندن به ویژه از راه سخن گفتن.

فرهنگ فارسی

افاضت: آب برخودریختن، پرکردن ظرف تالبریزشود، درسخن یاحدیث واردشدن، فیض رسانیدن، بهره رسانیدن
( مصدر ) ۱ - آب برخود ریختن. ۲ - پر کردن ظرف تا حدی که لبریز گردد. ۳ - در سخن وارد شدن داخل شدن در حدیث. ۴ - فیض رسانیدن بهره دادن. ۵ - ( اسم ) فیض. جمع: افاضات.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] کلمه ی افاضه،از قران کریم گرفته شده واز آن در باب حج،سخن رفته است.
افاضه؛ به معنای کوچ کردن حاجی از عرفات به مشعر واز مشعر به منی است.
احکام افاضه از عرفات
۱)زمان افاضه از عرفات به مشعر، بعد از غروب آفتاب روز نهم ذی حجّه است، وافاضه پیش از آن، جایز نیست.۲)چنانچه حاجی به عمد، پیش از غروب،کوچکند وبازنگردد، واجب است کفّاره بپردازد. بازگشت پس از غروب آفتاب، اثری در رفع کفّاره ندارد.
احکام افاضه از مشعر
۱)وقت افاضه از مشعر به منی، پس از طلوع آفتاب روز دهم ذی حجّه است. افاضه بعد از نیمه شب برای زنان وکسانیکه عذر دارند جایز است. ۲)به قول مشهور، بر حاجی- جز مسئول امور حاجیان- مستحب است نزدیک طلوع خورشید، از مشعر به سمت منی کوچکند، لیکن نباید از وادی محسّر،بگذرد، مگر بعد از برآمدن آفتاب.
[ویکی حج] افاضه اصطلاحی فقهی است که به بیرون رفتن حاجیان از مکه به منا و سپس عرفات و حرکت آنان از عرفات به مشعرالحرام و منا و از منا به مکه گفته میشود. تعبیر افاضه در شمار مناسک حج، از آیات ۱۹۸-۱۹۹ سوره بقره گرفته شده است. افاضه دارای چهار مرحله است، مرحله اول: افاضه از مکه به منا و سپس به عرفات: بیرون آمدن حج گزار از مکه به سوی منا را در روز ترویه مستحب است. مرحله دوم: افاضه از عرفات به مشعرالحرام: افاضه از عرفات پس از غروب آفتاب روز عرفه است و افاضه از عرفات پیش از غروب آفتاب جایز نیست. مرحله سوم: افاضه از مشعرالحرام: پس از پایان بیتوته در مشعر، حج گزار باید برای ادای بقیه مناسک به منا کوچ کند. مرحله چهارم: افاضه از منا به مکه: کوچ از منا به مکه در روزهای دوازدهم و سیزدهم ذی حجه صورت می پذیرد.
واژه افاضه از ریشه «ف ـ ی ـ ض» (فراوانی و جاری شدن به آسانی به معنای پر کردن، سرازیر و جاری شدن، دور شدن، جدا شدن، حرکت شتابان و بازگشت است.
در متون دینی از جمله قرآن کریم، به حرکت دسته جمعی از مکانی پس از گرد آمدن در آن، به جهت شباهت این حرکت، به سرازیر شدن نهر افاضه گفته می شود.

ویکی واژه

افاضة
پر کردن ظرف تا لبریز شود.
وارد شدن در سخن و حدیث.
فیض رساندن، بهره.

جملاتی از کلمه افاضه

این می حزین، افاضهٔ مینای جامی است بر کف گرفته جام مصفّا برون رویم

ز بس افاضه فیضی که در زمانه تست قواعد حکماشسته ترهات قدیم

پس از افاضه فیض حضور و قرب وصول که کرد قوس صعودش به سوی خاک نزول

اول آنکه طالب علم احتراز کند از پیروی شهوات نفسانیه و هواهای جسمانیه، و آمیزش با اهل دنیا و مصاحبت ارباب هوی و هوس، و بداند که همچنان که چشم ظاهر هرگاه «مأوف باشد، از شعاع خورشید محروم است و همچنین دیده باطن هرگاه مبتلا به متابعت هوا و هوس و مصابحت اهل دنیا باشد از اشعه انوار قدسیه که محل افاضه علوم است بی نصیب است.