استحکامات به سازه‌هایی اطلاق می‌شود که به منظور دفاع از مناطق خاص، معمولاً شهرها، ایجاد می‌شوند. این سازه‌ها شامل قلعه‌ها، برجها و دیوارهای محکم هستند که هدف اصلی آنها جلوگیری از نفوذ دشمن و حفاظت از ساکنان در برابر حملات احتمالی می‌باشد. استحکامات به عنوان نماد قدرت و امنیت در تاریخ بشری شناخته می‌شوند و نقش مهمی در شکل‌گیری استراتژی‌های نظامی ایفا کرده‌اند.
تاریخچه این مفهوم به دوران باستان بازمی‌گردد، زمانی که انسان‌ها برای محافظت از خود در برابر تهدیدات خارجی نیاز به ساخت سازه‌های دفاعی داشتند. از قلعه‌های رومی و دیوارهای چینی گرفته تا قلعه‌های قرون وسطایی، هر کدام نمایانگر پیشرفت‌های فنی و نظامی زمان خود هستند. با گذشت زمان، طراحی و ساخت استحکامات به طور مداوم دچار تغییر و تحول شده است تا بتواند نیازهای امنیتی جوامع مختلف را برآورده سازد.
طراحی آن تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. نخستین عامل، نوع تهدیدات نظامی و محیط جغرافیایی است. همچنین، پیشرفت‌های فناوری و مصالح ساختمانی نیز نقش اساسی در طراحی این سازه‌ها دارند. علاوه بر این، نیازهای اجتماعی و سیاسی جامعه نیز بر نحوه ساخت و عملکرد استحکامات تأثیرگذار بوده و موجب ایجاد تنوع در سبک‌ها و روش‌های دفاعی می‌شود.
استحکامات
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
در گذشته هنگام جنگ ها، مردم شهر تا زمانی که بیم تاخت و تاز دشمن داشتند، درون باروها می ماندند و همیشه در بارو غذای چند ماه انبار شده بود.
دانشنامه آزاد فارسی
جمله سازی با استحکامات
استحکامات دفاعی حتی از گستره شهر هم فراتر می‌رفت؛ هنوز هم بقایای شبکه تار عنکبوتی و شعاعی دیوارهای حفاظتی تا فاصله ۱۰ کیلومتری از کانون اردشیرخوره در دشت و کوهپایه دیده می‌شود.
این استحکامات توسط شوالیه‌های مهمان‌نواز سنت جان با تقویت دیوارهای بیزانسی موجود از سال ۱۳۰۹ ساخته شدند، سالی که آنها پس از یک مبارزه سه ساله جزیره را تصرف کردند.
