جایگیری به فرایند نفوذ سنگ‌های آذرین یا شکل‌گیری یک توده سنگی در داخل سنگ‌های قدیمی‌تر اشاره دارد. این پدیده در زمین‌شناسی به معنای ورود مواد مذاب به لایه‌های زیرین زمین است که در نهایت منجر به تشکیل ساختارهای جدید می‌شود. در این حالت، سنگ‌های آذرین که از سرد شدن مواد مذاب به وجود آمده‌اند، به آرامی در میان سنگ‌های متراکم‌تر و قدیمی‌تر نفوذ می‌کنند. این نفوذ می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر روی ساختار زمین‌شناسی منطقه بگذارد و باعث تغییر در ترکیب مواد معدنی و ویژگی‌های فیزیکی سنگ‌ها شود.
به طور کلی به عنوان یک فرایند مهم در تحول و شکل‌گیری زمین به حساب می‌آید. این پدیده می‌تواند به تولید ذخایر معدنی ارزشمندی منجر شود و نقشی کلیدی در فرآیندهای زمین‌شناسی ایفا کند. از این رو، مطالعه و درک این فرایندها برای زمین‌شناسان و پژوهشگران حوزه‌های مرتبط از اهمیت زیادی برخوردار است.
