حرکت موازی، مفهومی بنیادی در شاخه‌های گوناگون علم و مهندسی است که به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن دو یا چند خط، صفحه، یا مسیر، همواره فاصله‌ای ثابت از یکدیگر را حفظ کرده و هرگز در هیچ نقطه‌ای تقاطع ندارند. این تعریف، ماهیت اصلی موازی بودن را در بر می‌گیرد؛ یعنی هم‌راستایی و هم‌جهت بودن بدون تلاقی. در هندسه اقلیدسی، این مفهوم از اصول موضوعه محسوب می‌شود و پایه‌ای برای بسیاری از قضایا و اثبات‌هاست. به عنوان مثال، در صفحه، دو خط موازی تنها زمانی همدیگر را قطع نمی‌کنند که شیب یکسانی داشته باشند. در فضاهای سه‌بعدی، این مفهوم به صفحات موازی و خطوط موازی تعمیم می‌یابد و درک روابط فضایی را تسهیل می‌کند.
در فیزیک، مفهوم حرکت موازی در تحلیل حرکت اجسام در میدان‌های مختلف نیرو، مانند گرانش یا الکترومغناطیس، اهمیت پیدا می‌کند. به طور مثال، اگر دو ذره با سرعت‌های یکسان و در جهت‌های موازی به یکدیگر حرکت کنند، فاصله نسبی آن‌ها ثابت باقی می‌ماند، مگر آنکه نیروی خارجی بر آن‌ها اثر بگذارد. همچنین، در مباحث مربوط به امواج، مانند امواج صوتی یا نور، صفحات موجی که به موازات یکدیگر منتشر می‌شوند، نشان‌دهنده انتشار همزمان و بدون تداخل در فواصل مشخص هستند. در مکانیک کلاسیک، تحلیل حرکت قطارها بر روی ریل‌های موازی یا صفوف سربازان در حال رژه، مثال‌های ملموسی از این نوع حرکت به شمار می‌روند که حفظ فاصله و جهت را ایجاب می‌کند.
