سرگروه، واژه‌ای در زبان فارسی است که به فردی اطلاق می‌شود که در یک گروه، قوم، طایفه، یا تشکیلات اجتماعی، جایگاه ریاست، بزرگی، و رهبری را داراست. این مفهوم بیانگر فردی است که به عنوان سردسته، راهنما، و نقطه اتکای جمعی عمل می‌کند و تصمیمات کلیدی و هدایت امور در حیطه مسئولیت او قرار دارد. جایگاه سرگروه نه تنها بر اساس سلسله مراتب تعریف می‌شود، بلکه ریشه در مقبولیت، تجربه، و توانایی او در مدیریت و رهبری جمع دارد.
در جوامع و ساختارهای سنتی، نقش سرگروه اغلب با مسئولیت‌های سنگینی همراه است؛ از جمله حفظ انسجام و وحدت گروه، حل و فصل اختلافات داخلی، نمایندگی گروه در تعامل با دیگران، و تأمین امنیت و منافع اعضا. این فرد به عنوان نماد اقتدار و مرجعیت عمل کرده و انتظار می‌رود که با درایت، عدالت، و دوراندیشی، راهبری گروه را در مسیر پیشرفت و بقا بر عهده گیرد. اعتبار و احترام اجتماعی او، بازتابی از عملکرد موفقش در این جایگاه است.
با گذر زمان و تحول ساختارهای اجتماعی، این مفهوم در اشکال مدرن‌تر نیز نمود یافته است؛ از رهبران تیم در محیط‌های کاری گرفته تا مدیران پروژه‌ها و مسئولان گروه‌های اجتماعی. اگرچه عناوین و بسترها تغییر کرده‌اند، اما جوهره اصلی این نقش، یعنی هدایت، سازماندهی، و ایجاد هماهنگی در یک جمع برای رسیدن به اهداف مشترک، همچنان پابرجاست. در هر حال، سرگروه نمادی از رهبری و مسئولیت‌پذیری در دل یک ساختار جمعی است.
