لغت نامه دهخدا ( رقم آموز ) رقم آموز. [ رَ ق َ ] ( نف مرکب ) رقم آموزنده. آنکه نوشتن آموزد. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به رقم در معانی متداول آن در فارسی شود.
فرهنگ معین ( رقم آموز ) ( ~. ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) ۱ - کسی که نوشتن یا نقاشی می آموزد. ۲ - آنکه حساب آموزد.
فرهنگ فارسی ( رقم آموز ) ( صفت ) ۱ - آنکه نوشتن آموزد. ۲ - آنکه نقاشی تعلیم دهد. ۳ - آنکه حساب آموزد آنکه سیاق تعلیم دهد رقوم آموز.
جمله سازی با رقم آموز از ادب حرفی رقم آموزگار ما نکرد دفتری از حسن خود داری به ما یک باب ده بس رقم آموزی لوح وقلم لوح وقلم سیر شد از این رقم
