دکیسه

دکیسه اصطلاحی است که به یک جمع از افراد اشاره دارد. این گروه می‌تواند بر اساس ویژگی‌های مشترک مختلفی مانند نژاد، فرهنگ، دین، زبان، یا حتی علایق و اهداف مشترک شکل گرفته باشد. در واقع، دکیسه نمادی از همبستگی و تعامل انسانی است که در آن افراد با وجود تفاوت‌های فردی، در یک هویت جمعی سهیم می‌شوند. این هویت جمعی می‌تواند به آن‌ها قدرت و انسجام بخشد و در راستای رسیدن به اهداف مشترک یاری رساند.

در بستر اجتماعی، نقش حیاتی در شکل‌گیری و پویایی جوامع ایفا می‌کند. این گروه‌ها می‌توانند منبع حمایت، همفکری و همکاری باشند و به افراد کمک کنند تا با چالش‌های زندگی بهتر مقابله کنند. همچنین، دکیسه‌ها می‌توانند فضایی برای تبادل دانش، مهارت‌ها و تجربیات فراهم آورند که به رشد و توسعه فردی و جمعی کمک شایانی می‌کند. از سوی دیگر، گاهی اوقات تضاد منافع میان دکیسه‌های مختلف می‌تواند به تنش‌ها و چالش‌های اجتماعی منجر شود که حل آن‌ها نیازمند درک متقابل و احترام به تفاوت‌ها است.

لغت نامه دهخدا

( دکیسة ) دکیسة. [ دَ س َ ] ( ع اِ ) گروه مردم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
دکیسه. [ دِ کیس ْ س ِ / دِ س ِ ] ( صوت ) کلمه ٔتعجب است در تداول لوطیان و مشتی ها. علامت تعجب و علامت استفهام انکاری است. صوتی است علامت تعجب و گاهی تحقیر را. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). دکی. دکیره. زکی.

فرهنگ معین

(دَ کّ س ) (ا ِ صت. ) (عا. ) از ادات تمسخر و توهین.

جمله سازی با دکیسه

چه می‌پرسی ز نقدکیسهٔ وهم سپند من اگر برهم شکافی ناله‌ای ضبط عنان دارد
لیکن امسال‌که شدکیسه ام از زر خالی من شدم بی‌زر و مهروی من از من بیزار