معنی تیغال | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تیغال. ( اِ ) آشیان جانوران را گویند و به این معنی به جای حرف ثالث ( غ )«خای » نقطه دار هم به نظر آمده است. ( برهان ) ( آنندراج ). آشیان جانوران. ( ناظم الاطباء ). || چیزی است دوایی، شبیه به نمک و همچو ترنجبین بر خار می بندد و بعضی گویند آشیان کرمی است که بر بوته خار می سازد و در آن حلاوتی به اندک عفوصتی هست و به عربی سکرالعشر خوانند و بعضی گویند سکرالعشر صمغی است که ازدرخت عشر برمی آید. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). شکرالعشر به فارسی شکرک کوهی است. ( از الفاظ الادویة ). گیاهی که به درون، شکر تیغال دارد و در درکه آن را تیغ قندک گویند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).