فرهنگ لغت معین، واژه تکرر را این‌گونه تعریف کرده است: ۱. مصدر: دوباره شدن، چند بار انجام یافتن عملی؛ ۲. بازگو شدن؛ ۳. گردانیده شدن؛ ۴. اسم: دوبارگی، چندبارگی؛ جمع: تکررات. این تعاریف، مفهوم اصلی تکرر را به خوبی روشن می‌سازند؛ یعنی وقوع یا تکرار یک رویداد، عمل، یا بازگویی یک مطلب به دفعات. این پدیده در جنبه‌های مختلف زندگی، از الگوهای طبیعی گرفته تا فرآیندهای یادگیری و ارتباطی، حضوری پررنگ دارد.
در نگاهی عمیق‌تر، این واژه صرفاً به معنای تکرار یک عمل نیست، بلکه به مفهوم چند بارگی و دوبارگی نیز اشاره دارد که نشان‌دهنده استمرار و فراوانی در وقوع یک پدیده است. این مفهوم در علوم مختلف، از جمله زیست‌شناسی (چرخه‌های حیات)، فیزیک (امواج و ارتعاشات)، و روانشناسی (شکل‌گیری عادت‌ها و یادگیری)، کاربردهای فراوانی دارد. تکرار، عاملی کلیدی در تثبیت و ماندگاری الگوهاست؛ به طوری که در بسیاری از موارد، بدون آن، یادگیری و پیشرفت امکان‌پذیر نخواهد بود.
با توجه به معانی ذکر شده، می‌توان گفت تکرر، پدیده‌ای چندوجهی است که از دوباره شدن یک رویداد تا چند بارگی آن را در بر می‌گیرد. این مفهوم، چه در قالب تکرار یک عمل فیزیکی و چه در قالب بازگویی یک اندیشه، نقش اساسی در شکل‌دهی به واقعیت‌های پیرامون ما ایفا می‌کند. درک صحیح این واژه، به ما کمک می‌کند تا پدیده‌های پیرامون خود را با دقت و جزئیات بیشتری تحلیل کرده و از اهمیت استمرار و تکرار در فرآیندهای مختلف آگاه شویم.
