لغت نامه دهخدا
تمتم. [ ت ُ ت ُ ] ( اِ ) قطاس باشد و آن دم گاو کوهی است که سپاهیان آن را از نیزه و علم آویزند و بر گردن اسب بندند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). غژغاو را گویند که به ترکی قطاس خوانند و آن دم گاو کوهی است که در ختا و ترکستان پیدا شود و سپاهیان آن را از نیزه و علم و طوق آویزند و به جهت زینت در گردن اسب بندند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از فرهنگ رشیدی ). به یونانی، که ته. لاتینی، سه ته. فرانسه، سه تاسه. ( حاشیه برهان چ معین ). گژگاو. ( فرهنگ رشیدی ) ( فرهنگ جهانگیری ). گژغاو. ( فرهنگ جهانگیری ). رجوع به پرچم شود.، تم تم. [ ت ُ ت ُ ] ( ع اِ ) سماق که به فارسی تتم گویند. ( منتهی الارب ). سماق. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). و به کسر هر دوی فوقانی [ ت ِ ت ِ ] به عربی سماق را گویند که در آش و طعام کنند. ( برهان ). رجوع به سماق و تحفه حکیم مؤمن و گیاه شناسی ثابتی ص 173 شود.
تم تم. [ ت َ ت َ ] ( اِخ ) دهی از بخش روانسر است که در شهرستان سنندج واقع است و 315 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).