ترشروئی

ترشروئی

ترشروئی به ویژگی یا رفتاری گفته می‌شود که در آن فرد معمولاً عبوس، کم‌حوصله و بی‌تمایل به تعامل با دیگران است. این حالت می‌تواند در رفتار کلامی، حالت چهره و واکنش‌های روزمره فرد مشهود باشد و باعث ایجاد فاصله یا سردی در روابط اجتماعی شود.

افراد ترشرو معمولاً کمتر با دیگران شوخی یا همدلی می‌کنند و ممکن است به دلیل حساسیت بالا یا ناراحتی‌های درونی، سریع واکنش منفی نشان دهند. این رفتار می‌تواند موقتی باشد یا به عنوان بخشی از شخصیت فرد بروز کند و تأثیر قابل توجهی بر محیط کار یا زندگی اجتماعی دارد.

ترشروئی لزوماً نشان‌دهنده خصومت نیست، بلکه بیشتر بازتاب خلق و خو، تجربه‌های گذشته یا شرایط فعلی فرد است. شناخت و مدیریت این ویژگی می‌تواند به بهبود تعاملات اجتماعی و کاهش تنش‌های محیطی کمک کند.

لغت نامه دهخدا

ترشروئی. [ ت ُ / ت ُ رُ رو ] ( حامص مرکب ) ترشرویی. رجوع به همین کلمه شود.

فرهنگ فارسی

ترشرویی.

جمله سازی با ترشروئی

برآمد از جگرت شور و تلخکام شدی ز ترشروئی آن نو عروس شیرین لب
ترشروئی و دیگر تلخ گوئی دلی سخت و کفی در بخل محکم
ترشروئی، ابوالعباس نامی نشسته بر بساط آل عباس
شکفته رخ از فقر همچون سرابم ترشروئی ابر و دریا ندارم
مکن با ما ترشروئی و صفرا که در دل ذوق این حلوا نداریم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال مکعب فال مکعب فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال نوستراداموس فال نوستراداموس