تألیف به معنای ایجاد ارتباط و الفت میان دو نفر یا دو چیز است. این واژه همچنین به معنای هماهنگ کردن و سازگار ساختن عناصر مختلف با یکدیگر به کار می‌رود. در زمینه علمی، تألیف به معنای گردآوری و تدوین مطالب و مسائل علمی نیز به کار می‌رود. به عبارت دیگر، تألیف شامل نوشتن کتاب و جمع‌آوری اطلاعات و دانش است تا به صورت منظم و قابل فهم ارائه شود. این فرآیند می‌تواند شامل تحقیق، انتخاب موضوع، و سامان‌دهی مطالب باشد تا در نهایت یک اثر علمی و ادبی شکل بگیرد. تألیف نه تنها به ایجاد آثار مکتوب کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به گسترش دانش و تبادل اطلاعات در جامعه نیز منجر شود.
تألیف کردن
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
جمله سازی با تألیف کردن
این ترجمه باعث شد محمد بن ابراهیم فزاری و یعقوب بن طارق جداول جدیدی را در اواخر قرن دوم هجری تألیف کردند. خوارزمی در تهیه زیج خود به سند هند و مجسطی بطلمیوس و آثار منجمان ایرانی نظر داشته و با رأی خود مطالب را اختیار کرده‌است. اولین کسی که از زیج خوارزمی استفاده کرد ابوریحان بیرونی است که کتابی در تحلیل زیج خوارزمی نوشت.
