بند شهریار

لغت نامه دهخدا

بند شهریار. [ ب َ دِ ش َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( رشیدی ) ( آنندراج ):
بر بید عندلیب زند بند شهریار
بر سرو زندواف زند بخت اردشیر.منوچهری.چون افسر بهار بود بانگ عندلیب
چون بند شهریار بود بانگ طیطوی.منوچهری.

فرهنگ معین

(بَ دِ شَ )(امر. ) یکی از آهنگ های موسیقی قدیم ایران.

فرهنگ فارسی

( اسم ) لحنی از موسیقی قدیم.

جمله سازی با بند شهریار

💡 با دل رنجه و تن رنجور طاقت بند شهریارم نیست

💡 هست شیر فربه اندر دام و بند شهریار کی ‌گراید پیش صیدی کو چو میش لاغرست

💡 چون سبزهٔ بهار بود بانگ عندلیب چون بند شهریار بود صوت طیطوی

💡 نهد گردن به‌بند شهریاری نماید خاک خوزستان مصفا