بلندقامت

واژه بلندقامت در زبان فارسی به معنای فردی با قد بلند است. این کلمه از دو بخش بلند و قامت تشکیل شده که به ترتیب به معنای طولانی و اندام یا قد می‌باشد. بنابراین، بلندقامت به شخصی اشاره دارد که دارای اندامی کشیده و قد بلندی است. در فرهنگ‌های فارسی، این واژه با معانی دیگری همچون دراز، رشید، سروقد و بالابلند نیز هم‌معنی در نظر گرفته می‌شود. همچنین، کوتاه قامت به عنوان متضاد آن ذکر شده است. بنابراین، وقتی کسی را بلندقامت توصیف می‌کنیم، به این معناست که او دارای قد بلند و اندام کشیده‌ای است.