بدوره

لغت نامه دهخدا

بدوره. [ ب َ رَ / رِ / ب َ وَ رَ / رِ ] ( اِ ) طعامی را گویند که جایی زله کرده در لنگی و رومالی بسته باشند. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ). طعامی را گویند که جمع کرده بجایی برند و خورند. ( انجمن آرا ). بدرزه. و رجوع به بدرزه و انجمن آرا شود.
بدوره. [ ب َ وَ رَ / رِ ]( اِ ) حصه و بهره. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

حصه و بهره.

جمله سازی با بدوره

خط تو فتنه و زلف تو فتنه چشم بلا چه فتنه ها که عیان شد بدوره قمری
زند به شاه ولایت بدوره ضربت کند به پیر طریقت بنوبتی بیداد
ای برخت خط چو شب بدوره خورشید خال بتابان مهت چو بیم برامید
کبیده پست و بدوره مر آن که زله کند فروشه حلوا سختو همی بود زناج
این روی اگر بدوره یعقوب جلوه داشت یوسف نیافتی اثر از تیرگی بچاه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کونی
کونی
رویداد
رویداد
لز
لز
فال امروز
فال امروز