بازدن

لغت نامه دهخدا

بازدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) بمعنی و مرادف وازدن است به تبدیل واو و باء به یکدیگر: اما ردّ بازدن بود واین از علوی بود چون راجع بود... ( التفهیم ص 492 ).

جمله سازی با بازدن

او بازدن ۱۳ گل در بازی با تیم ملی ساموآی آمریکا از این حیث رکورد دار محسوب می‌شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال راز فال راز فال عشقی فال عشقی فال تک نیت فال تک نیت