بازتابگر در حوزه فاصلهیابی الکترونیکی، به سطح یا مجموعهای از سطوح اطلاق میشود که امواج رادار یا سیگنالهای الکترونیکی را که به آن برخورد میکنند، در راستای همان مسیری که دریافت شدهاند، به سمت فرستنده بازتاب میدهند. این ویژگی بازتابی، امکان شناسایی و موقعیتیابی اهداف را برای سیستمهای فاصلهیاب فراهم میآورد، زیرا سیگنال بازگشتی حاوی اطلاعاتی در مورد حضور، فاصله و گاهی مشخصات دیگر هدف است.
عملکرد اصلی بازتابگر بر پایه اصول فیزیکی بازتاب امواج الکترومغناطیسی استوار است. سطوحی که دارای خواص دیالکتریک یا رسانایی خاصی هستند، قادرند بخش قابل توجهی از انرژی موج رسیده را بدون جذب یا پراکندگی زیاد، منعکس کنند. در سیستمهای فاصلهیابی، طراحی بازتابگرها به گونهای است که حداکثر بازگشت سیگنال به سمت فرستنده را تضمین کرده و از پراکنده شدن آن در جهات دیگر جلوگیری کنند.
کاربرد بازتابگرها در فاصلهیابی الکترونیکی بسیار گسترده است؛ از کاربردهای نظامی مانند شناسایی اهداف و ردیابی موشکها گرفته تا کاربردهای غیرنظامی نظیر نقشهبرداری، سنجش از دور، و حتی در سیستمهای ناوبری ماهوارهای. این اجزا نقش حیاتی در دقت و کارایی سیستمهای مبتنی بر امواج الکترونیکی ایفا میکنند و امکان مشاهده و تحلیل محیط را در شرایطی که دید بصری ممکن نیست، فراهم میسازند.