مفهوم بارزیت به این اشاره دارد که برای بروز یک صفت مشخص، حضور تنها یک نسخه از ژن مربوطه در حالت ناجورتخمی (هتروزیگوت) یا دو نسخه از آن در حالت جورتخمی (هموزیگوت) کافی است. این بدان معناست که اگر یک فرد دارای الل بارز برای یک صفت باشد، آن صفت در ظاهر او بروز خواهد کرد، صرف نظر از اینکه الل دوم (در حالت ناجورتخمی) بارز باشد یا مغلوب.
به عبارت دیگر، بارزیت نوعی رابطه بین الل‌ها در یک جایگاه ژنی است که در آن یک الل (بارز) اثرات الل دیگر (مغلوب) را پنهان می‌کند. این پدیده نقش مهمی در تعیین فنوتیپ (ویژگی‌های ظاهری و قابل مشاهده) افراد دارد. برای مثال، اگر ژن رنگ چشم دارای دو الل بارز (قهوه‌ای) و مغلوب (آبی) باشد، فردی با ترکیب الل‌های قهوه‌ای-آبی، چشمان قهوه‌ای خواهد داشت، زیرا الل قهوه‌ای، الل آبی را پنهان می‌کند.
بنابراین، درک بارزیت برای فهمیدن نحوه انتقال صفات از والدین به فرزندان و چگونگی بروز آن‌ها در نسل‌های مختلف ضروری است. این مفهوم، پایه‌ای برای بسیاری از اصول و قوانین ژنتیک محسوب می‌شود و در زمینه‌های مختلفی از جمله پزشکی، کشاورزی و زیست‌شناسی تکاملی کاربرد دارد.