با توجه به معانی باستانی واژههای قوم تات و تالش، میتوان ارتباطی میان این واژهها و مفهوم امردان یافت. امرتات که ممکن است معادل امرداد باشد، به نوعی به مفهوم بیمرگی و جاودانگی اشاره دارد. این واژه علاوه بر معناهای دیگر، به فرآیند مکیدن نیز دلالت دارد؛ مانند مکیدن کودک از سینه مادر یا گاو. این تعبیر میتواند به نوعی بازتابی از داستان فریدون در شاهنامه باشد، که در آن او با شیر گاو بزرگ میشود. این ارتباطات زبانی و فرهنگی نشاندهنده پیوند عمیق میان واژهها و معانی در تاریخ ما هستند و میتوانند به درک بهتر از فرهنگ و تاریخ باستانی ما کمک کنند.
امرتات
لغت نامه دهخدا
جملاتی از کلمه امرتات
در فرهنگ پهلوی سپندرمت یا همان سپندارمذ، نام یکی از امشاسپندان و در عین حال نام پنجمین روز ماه و دوازدهمین ماه سال معرفی شدهاست. وی را همان ایزدبانو بسیار قدیمی اسفند دانستهاند و گفتهاند که او را دو امشاسپند دیگر یعنی هورواتات (خرداد) و امرتات (امرداد) همراهی میکنند و این سه گروهی از امشاسپندان را میسازند که قرینهٔ سه امشاسپند نخستین، یعنی وهمن (وهومن یا همان بهمن)، اشه وهیشته (اردیبهشت) و خشتره وییریه (شهریور) محسوب میشوند.