فولاد، آلیاژی از آهن و کربن است که با افزودن عناصری مانند نیکل، منیزیم و منگنز، خواص متنوعی را به خود میگیرد. میزان کربن در فولاد میتواند تا ۲.۱ درصد تغییر کند و این ویژگی، تنوع شگفتانگیزی در کاربردهای آن ایجاد میکند. این ماده ارزشمند، به عنوان مهمترین ماده اولیه در ساخت و مهندسی در سطح جهانی شناخته میشود. از صنایع بزرگ کشتیسازی تا ظرافت چاقوهای جراحی، ردپای فولاد در تمامی جنبههای زندگی روزمره قابل مشاهده است. بر خلاف بسیاری از مواد دیگر، فولاد قابلیت بازیافت دارد و میتوان آن را بارها و بارها بدون از دست دادن خواصش بازیافت و مورد استفاده قرار داد. فولاد، که دنیای مدرن را شکل داده، از ترکیب آهن و کربن به همراه عناصری چون نیکل، منیزیم و منگنز به وجود میآید. این آلیاژ با حداکثر ۲.۱ درصد کربن، به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای بشر شناخته میشود و کاربردهای وسیعی در صنایع مختلف دارد. اگر میزان کربن از ۲.۱ درصد فراتر رود، آلیاژ به دست آمده دیگر فولاد نیست و به چدن تبدیل میشود.
از جنس فولاد
جمله سازی با از جنس فولاد
این واکنشها در لولههایی از جنس فولاد آلیاژی خاصی بدست میآید. به این دلیل که این نوع از فولاد به عنوان کاتالیزور عمل میکند.