«آیین جمشید» نام نوا و آهنگی در موسیقی ایران باستان است که به جمشید، پادشاه پیشدادی، منسوب شده است. این نوا جزو میراث موسیقی کهن ایران است و نقش مهمی در سنت‌های موسیقی گذشته دارد، به ویژه در زمینه لحن‌ها و دستگاه‌های موسیقی ایرانی.
آیین جمشید به‌عنوان یکی از لحن‌های باربد، نوازنده و موسیقیدان مشهور در دوره‌های قدیم، شناخته می‌شود و در برخی منابع به عنوان دومین لحن از «سی لحن باربد» ذکر شده است. این نوا در ساختار موسیقی سنتی، دارای ویژگی‌های ریتمیک و ملودیک خاصی است که آن را از دیگر لحن‌ها متمایز می‌کند.
در بعضی فرهنگها، این نوا با اولین لحن یعنی «گنج بادآور» مرتبط دانسته شده و ارزش نمادین و آیینی دارد. آیین جمشید نه تنها به‌عنوان یک اثر موسیقیایی، بلکه به عنوان نمادی از میراث فرهنگی و هنری ایران باستان، در پژوهش‌های موسیقی سنتی و تاریخ موسیقی مورد توجه قرار گرفته است.
