عبارت آس و پاس در زبان فارسی به معنای نداشتن مال و ثروت یا در شرایط اقتصادی نامساعد به کار میرود. این عبارت به صورت اصطلاحی استفاده میشود و دارای کاربردهایی است. این کلمه باید به همین شکل و با فاصله بین دو کلمه نوشته شود. از نظر املایی نیز صحیح است. این عبارت معمولاً در متن های خانوادگی، غیررسمی و محاورات روزمره به کار میرود و ممکن است در متن های ادبی و رسمی کمتر به کار رود. معنای این عبارت، بیان کنندهی عدم رفاه یا وضعیت مالی پایین فردی است. همچنین ممکن است به عنوان توصیف شرایطی سخت و دشوار نیز استفاده شود. به عنوان مثال: این فیلم داستان رویارویی یک پسرک آس و پاس با شیخی عرب را بازگو میکند. مرز کمرنگي بين واقعيت و خيال است. حسن آس و پاس در مسير وصول طلب پدر مرحومش از ملک سلمان کلاهبردار، در فضايي فانتزي تبديل به شخصي رويايي مي شود اما عشق به دختر ملک سلمان او را از ادامه ي ماموريتش باز ميدارد.
آس و پاس
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
(گفتگو): بیچیز، فقیر، لات و لوت، مفلس، بینوا. به این آسوپاس بگو هر چه زودتر کاری برای خودش پیدا کنه.
جملاتی از کلمه آس و پاس
ابی در دو فیلم در نقش بازیگر حضور داشته است. یکی بوی گندم، محصول سال ۱۳۵۶ به کارگردانی محمد دلجو و امیر مجاهد، و دیگری فیلم ناخدا با خدا، محصول سال ۱۳۵۲ به کارگردانی نصرتالله وحدت. فیلم بوی گندم، ماجرای سیامک، اسی و تقی سه دوست آس و پاسی است که ابی در آن نقش تقی را بازی میکند.
این کتاب اولین بار با ترجمه اکبر تبریزی و با عنوان آس و پاسها ترجمه و از سوی انتشارات کتابخانه بهجت منتشر شد (چاپ دوم ۱۳۶۲). در سالهای اخیر نشر ماهی ترجمۀ تازهای به قلم بهمن دارالشفایی با نام آس و پاس در پاریس و لندن منتشر کرده است.
آس و پاس فیلمی به کارگردانی آرش معیریان، نویسندگی اصغر نعیمی و تهیهکنندگی محمدحسین فرحبخش و عبدالله علیخانی محصول سال ۱۳۹۴ است. این فیلم در تاریخ ۲۸ مهر ۱۳۹۵ در سینماهای ایران اکران شدهاست.
در زمینهٔ چاپ و لابراتوار نیز فیلمهایی در کارنامه دارد که از جمله میتوان به آس و پاس و عمو نوروز (هر دو محصول ۱۳۴۰ و به کارگردانی سیامک یاسمی) اشاره کرد. باباخانیان در سالهای ۱۳۵۴ و ۱۳۵۵ فیلمبرداری دو فیلم پاداش یک مرد (قدرتالله بزرگی) و شبگرد (امان منطقی) را نیز در کارنامهٔ سینمایی اش ثبت کردهاست.
آس و پاس فیلمی به کارگردانی سیامک یاسمی و نویسندگی یاسمی و ابراهیم زمانی آشتیانی محصول سال ۱۳۴۰ است.
برای الیا کازان دادن این نقش به مارلون براندو تیری در تاریکی بود. به او که در آن زمان آس و پاس بود ۲۰ دلار داد تا به خانه ییلاقی تنسی ویلیامز در ایالت ماساچوست برود.