اشاره‌ها و حرکات قراردادی عمومی، نوعی ارتباط بدنی ساده و معنادار هستند که برای انتقال مفاهیم کوتاه و ساده به کار می‌روند. این ارتباط شامل ترکیب همزمان شکل، جهت و حرکت دستان، بازوها یا بدن و همچنین حالات صورت است که به بیان واضح افکار گوینده کمک می‌کند. زبان اشاره، یک سیستم قراردادی خاص و منظم است که به جای استفاده از الگوهای صوتی یا نوشتاری، از علائم دیداری برای انتقال معنا بهره می‌برد. این زبان شامل ترکیب همزمان شکل، جهت و حرکت دستان، بازوها یا بدن و حالات صورت است و می‌تواند به اشکال متنوعی وجود داشته باشد. امروزه یک زبان اشاره بین‌المللی در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده است، هرچند که عناصر بومی هر منطقه نیز به آن افزوده می‌شود.
اشاره
فرهنگ عمید
۲. با تکان دادن چشم و ابرو یا دست مطلبی را به کسی فهماندن یا به کاری فرمان دادن.
۳. (اسم ) سخن مختصر و با ایجاز.
فرهنگ فارسی
انگبین چیدن انگبین رفتن یا ریاضت دادن اسب را. یا نمودن بسوی چیزی بدست و جز آن.
فرهنگستان زبان و ادب
{deixis} [زبان شناسی] شیوۀ ارجاع برخی از عناصر جمله با توجه به گوینده یا مخاطب یا زمان یا مکان گفته ای مشخص
جملاتی از کلمه اشاره
از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به اس‌سی سند اشاره کرد.
ز یک اشاره بروزی هزار قبرستان کند عمارت و آباد در جهان خراب
به یک اشاره عدو را به حضرت آوردند چنانکه موی نجنبید بر مشار و مشیر
