کلمه آرتیست که ریشه‌ای فرانسوی دارد، در زبان فارسی به طور معمول برای اشاره به هنرمند به کار می‌رود. این اصطلاح به‌ویژه در اشاره به فعالان عرصه‌هایی چون سینما، تئاتر و موسیقی رایج است و فردی را توصیف می‌کند که در یکی از شاخه‌های هنر دارای مهارت و تخصص است. این معنا، گستره‌ای وسیع از افراد خلاق و ماهر را در بر می‌گیرد که از طریق آثار خود، الهام‌بخش جامعه و منتقل‌کننده مفاهیم فرهنگی و احساسی هستند.
در زبان فارسی، مفهوم آرتیست فراتر از صرف مهارت فنی یا خلاقیت هنری است و گاهی بار معنایی متفاوتی نیز به خود می‌گیرد. در برخی کاربردها، به ویژه در بافت‌های غیررسمی و گاهی با لحنی کنایه‌آمیز، این واژه به فردی اطلاق می‌شود که برای دستیابی به مقاصد خود، رفتاری نمایشی از خود بروز می‌دهد یا از حیله و فریب استفاده می‌کند. این برداشت، جنبه‌ای از شخصیت را برجسته می‌سازد که در آن، ظاهر و نقش‌آفرینی بر حقیقت یا صداقت اولویت می‌یابد.
با توجه به این دوگانگی معنایی، درک مفهوم آرتیست نیازمند توجه به بافت کلام است. در حالی که معنای اصلی آن به هنرمند چیره‌دست اشاره دارد، کاربرد مجازی یا کنایه‌آمیز آن، تصویری متفاوت از فردی را ترسیم می‌کند که در صحنه زندگی، نقشی را ایفا می‌کند. این تفاوت در برداشت، نشان‌دهنده پویایی زبان و توانایی واژگان برای حمل معانی متعدد، بسته به نیّت گوینده و درک شنونده است.
