زرنباد

لغت نامه دهخدا

زرنباد. [ زُ رُم ْ ] ( اِ ) داروئی است مانند پای ملخ و به عربی رجل الجراد خوانند و اهل مکه آنرا عرق الکافور و عروق الکافور گویند و آن بیخی است که از آن بوی کافور می آید. گرم و خشک است در دویم. گویند اگر تازه و تر آنرا بکوبند و بر کف پای بمالند هر علتی که در سرباشد، زایل گرداند. و اگر در خانه بخور کنند مور و مورچه را بگریزاند. ( برهان ). بیخ نباتی است مقوی دل و محلل ریاح و سمن بدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بیخ گیاهی معطر و خوشبوی که کژور «؟» و بتازی عروق الکافور گویند. ( ناظم الاطباء ). «زدواریا زرومبت » . «زدوار» . ( حاشیه برهان چ معین ). زرنبات. زرمباد. زرنبه. گیاهی است . از تیره زنجبیلی ها که دارای ساقه زیرزمینی باریک و دراز است ، میوه اش کپسولی و دارای دانه های معطر است. این گیاه مانند دیگر گیاهان تیره زنجبیل در منطقه هند و مالزی می روید و در تداوی بعنوان مقوی و بادشکن و در تهیه برخی لیکورها مصرف می شود. عرق الکافور. در برخی کتب «تاج الملوک زرد رومی » را که بنام «انتله سوداء» نیزنامیده میشود، مرادف زرنباد گرفته اند. ( فرهنگ فارسی معین ). داروئی است که بتازیش رجل الجراد خوانند به هندیش کچور نامند. ( شرفنامه منیری ). نام دوائی است مانند پای ملخ و در دواها بکار برند. ( انجمن آرا ). رجوع به تحفه حکیم مؤمن و ترجمه ضریر انطاکی. اختیارات بدیعی و فهرست مخزن الادویه و الفاظ الادویه شود.
- زرنباد چینی ؛ جدوار ختائی. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جدوار شود.

فرهنگ عمید

گیاهی با برگ های بزرگ و دراز، گل های زردرنگ، و ساقه ای راست و بلندکه مصرف دارویی دارد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره زنجبیلیها که دارای ساقه زیرزمینی دراز و باریک است . میوه اش کپسولی و دارای دانه های معطر است . این گیاه مانند دیگر گیاهان تیره زنجبیلیها در منطقه هند و مالزی میروید و در تداوی بعنوان مقوی و باد شکن و در تهیه برخی لیکورها مصرف میشود زنجبیل بیابانی امامون دشتی عرق الکافور . توضیح : در برخی کتب تاج الملوک زرد رومی را که بنام [[ انتله سودائ ]] نیز نامیده میشود مرادف زرنباد گرفته اند . یا زرنباد چینی جدوار ختایی ( جدوار ).

دانشنامه عمومی

زرنباد ( نام علمی: Zingiber zerumbet ) نام یک گونه از سرده زنجبیل است. به آن عرق الکافور و زنجبیل بیابانی نیز می گویند.
گیاه آن شبیه برگ زردچوبه و از برگ زنجبیل بزرگتر دارای برگهای بلند غلافوار به طول حدود یک متر و به عرض ۱۲ سانتی متر است. گل های آن به رنگ زرد و مجتمع به صورت سنبله است. وطن این گیاه هندوستان و چین می باشد و نیروی دارویی ریشه آن تا سه سال باقی می ماند.