معنی عازف | لغت یاب

عازف

لغت نامه دهخدا

عازف. [ زِ ] ( ع ص ) چغانه زننده که نوعی از رودچامه هاست. ( منتهی الارب ). مرد معازف باز. سرودگوی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
عازف. [ زِ ] ( اِخ ) موضعی است. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). عزیف یعنی صوت و ممکن است محل مخصوص راکه در اثر وزش باد صوت ایجاد میکند عازف گویند. ( معجم البلدان ج 4 ص 95 ).