بوزنینه

لغت نامه دهخدا

بوزنینه. [ زَ ن َ /ن ِ ] ( اِ ) بوزنه را گویند که میمون باشد. ( برهان ). جانوری معروف که میمون باشد و بسیار زیرک و هوشیار است. ( انجمن آرا ). بوزنه. ( ناظم الاطباء ) :
به ریش تیس و به بینی پیل و غبغب گاو
به خرس رقص کن و بوزنینه لعاب.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 54 ).خنبک زند چو بوزنه چنبک زند چو خرس
این بوزنینه ریشک پهنانه منظرک.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 780 ).رجوع به بوزنه و بوزینه و آنندراج شود.

فرهنگ عمید

= بوزینه
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال پی ام سی فال پی ام سی فال سنجش فال سنجش فال تک نیت فال تک نیت فال درخت فال درخت