مباثت

فرهنگ معین

(مُ ثَّ ) [ ع . مباثة ] (مص م . ) ۱ - سرّ خود را نزد کسی فاش کردن . ۲ - از کسی غم - خواری و اندوه گساری طلبیدن .

فرهنگ عمید

سِر خود را نزد کسی فاش کردن، کسی را بر باطن کار خویش آگاه ساختن.

ویکی واژه

مباثة
سرّ خود را نزد کسی فاش کردن.
از کسی غم - خواری و اندوه گساری طلبیدن.