طبرزین

لغت نامه دهخدا

طبرزین. [ طَ ب َ ] ( اِ مرکب ) معرب تبرزین. نوعی سلاح است بشکل طبر. رجوع به طبردار، طبرداریه و المعرب جوالیقی ص 228 شود. تبری دارای دو لبه که غالباً آنرا به قربوس زین آویزان میکردند و هو فأس السرج. ج ، طبرزینات. این کلمه را بصورت طربزین هم نقل کرده اند. رجوع به دزی ج 2 ص 21 و تبرزین شود.

فرهنگ عمید

= تبرزین

فرهنگ فارسی

معرب تبر زین نوعی سلاحست بشکل طبر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال چوب فال چوب فال انبیا فال انبیا فال سنجش فال سنجش