دانشنامه اسلامی
حاج سیّداسداللّه قزوینی اصفهانی فرزند سیّدمحمّدباقر موسوی، از احفاد سیّدعبداللّه مدفون در حوالی قزوین، عالم فاضل زاهد در حدود سال ۱۲۴۵ق در اصفهان متولّد، و برای تحصیل، عازم عتبات عالیات شد، و در خدمت میرزا محمّدحسن شیرازی، محمّد فشارکی و سیّداسماعیل صدر به تحصیل پرداخت. بارها به سفر حج رفت، و سرانجام به دستور استادش سیّداسماعیل صدر برای تبلیغ دین و نشر احکام به هند رفت، و در حیدرآباد، مشغول به انجام وظایف شرعی خود شد تا آن که در سال ۱۳۲۷ق وفات یافت، و در همان جا مدفون گردید. وی کتب خود را به دستور استاد اخلاقی خود ملاّفتحعلی عراقی به آب انداخته، و از بین برده است. آن چه باقی مانده، تقریرات فقهیّه او است. فرزندش سیّدحسن نیز از علماء ازکیاء بوده، و در ذی قعده ۱۳۶۵ق در حیدرآباد وفات یافت، و جنب پدر مدفون گردید.
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۱۳۵-۱۳۶.
۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۱۳۵-۱۳۶.۲. ↑ جابری انصاری، حسن، تاریخ اصفهان و ری، ص۳۰۶.۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵.۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، میرزای شیرازی (ترجمه کتاب هدیه الرازی الی الامام المجدد الشیرازی)، ص۱۱۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۲۱.
...
