دانشنامه اسلامی
اندوه و تأثر زیاد ابراهیم -علیه السلام-، از گرفتاری قوم لوط به عذاب الهی است:فلما ذهب عن ابرهیم الروع... یجـدلنا فی قوم لوط• ان ابرهیم لحلیم اوه منیب• یـابرهیم اعرض عن هـذا انه قد جاء امر ربک و انهم ءاتیهم عذاب غیر مردود. «پس وقتی ترس ابراهیم زایل شد و مژده (فرزنددار شدن) به او رسید در باره قوم لوط با ما (به قصد شفاعت) چون و چرا می کرد؛ زیرا ابراهیم بردبار و نرمدل و بازگشت کننده (به سوی خدا) بود؛ ای ابراهیم از این (چون و چرا) روی برتاب که فرمان پروردگارت آمده و برای آنان عذابی که بی بازگشت است خواهد آمد.»«اواه» به کسی گفته می شود که زیاد آه می کشد و متاسف می شود. وصف ابراهیم -علیه السلام - به «اواه» پس از جمله «یجادلنا» می فهماند که تاسف ابراهیم -علیه السلام - به دلیل گرفتار شدن مردم بوده است.
← دیدگاه تفسیر نمونه
۱. ↑ لسان العرب، ج۳، ص۱۵۸، «حزن».
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حزن ابراهیم».
...
