ثاج

لغت نامه دهخدا

ثاج. ( اِخ ) دهی است به بحرین. ( مراصد الاطلاع ).
ثاج. [ ثاج ج ] ( ع ص ) روان کننده. نعت فاعلی از ثج .
ثاج. [ جِن ْ ] ( ع ص ) ثاجی. نعت فاعلی از ثجو. ج ، ثاجون ، ثاجین.
ثأج. [ ث َءْج ْ ] ( اِخ ) چشمه ای از بحرین بفاصله چندمیلی آن. || نام قریه ای به بحرین. ( مراصد ).
ثأج. [ ث َءْج ْ ] ( ع مص ) بانگ کردن گوسپند.

فرهنگ فارسی

نعت فاعلی از ثج روان کننده

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ثاج، آبادی قدیمی در مشرق عربستان سعودی قرار دارد.
این آبادی در شمال منطقة شرقیه، در َ۵۳ ۲۵ عرض شمالی و َ۴۴ ۴۸ طول شرقی، و در دشت قرار دارد. فاصلة مستقیم آن با جُبَیْل در مشرق حدود نود کیلومتر است و راه ارتباطی ثاج ـ جبیل از آبادیهای صِرار (در شمال غربی ثاج) و نُعَیریه (در شمال ثاج) می گذرد. آبادی قدیمی حِنّاة در حدود ده کیلومتری مشرق آن است.پیرامون ثاج را شوره زار فراگرفته است. میانگین دمای سالانه آن جا حدودْ۲۵ و میانگین بارش سالانه آن بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیمتر است.
← آثار باستانی
(۱) ابن حائک، صفة جزیرة العرب، چاپ محمدبن علی أکوع، صنعاء ۱۴۰۳/۱۹۸۳.(۲) ابن خرداذبه.(۳) ابن مجاور، صفة بلادالیمن و مکة و بعض الحجاز، المسماة تاریخ المستبصر، چاپ اسکار لوفگرن، بیروت ۱۴۰۷/ ۱۹۸۶.(۴) ابن منظور، لسان العرب.(۵) معمربن مثنی ابوعبیده، دیوان النقائض: نقائض جریر و الفرزدق، بیروت ۱۹۹۸.(۶) اطلس المملکة العربیة السعودیة، ریاض: وزارة التعلیم العالی، ۱۴۲۰/۲۰۰۰.(۷) عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، چاپ مصطفی سقا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.(۸) حوادعلی، المفصّل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت ۱۹۷۶ـ ۱۹۷۸.(۹) ابراهیم بن اسحاق حربی، کتاب المناسک و اماکن طرق الحج و معالم الجزیرة، چاپ حمد جاسر، ریاض ۱۴۰۱/۱۹۸۱.(۱۰) محمدبن عبدالوهاب، بیروت (۱۳۸۸/۱۹۶۸).(۱۱) احمد عنانی، «رحلات الکابتن ولیم آیرفن شیکسبیر فی شبه الجزیرة العربیة»، در دراسات تاریخ الجزیرة العربیة، کتاب ۱: مصادر تاریخ الجزیرة العربیة، چاپ عبدالقادر محمود عبداللّه، سامی صقّار، و ریچارد مورتل ریاض: مطبوعات جامعة الریاض، ۱۳۹۹/ ۱۹۷۹.(۱۲) محمدبن محمد مرتضی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، چاپ مصطفی حجازی، کویت ۱۳۸۹/۱۹۶۹.(۱۳) الموسوعة العربیة العالمیة، ریاض: مؤسسة اعمال الموسوعة للنشر و التوزیع، ۱۴۱۹/۱۹۹۹.(۱۴) عبدالرحمان عبدالکریم نجم، البحرین فی صدرالاسلام و اثرها فی حرکة الخوارج، بغداد ۱۹۷۳.(۱۵) یاقوت حموی.(۱۷) حسین خلف خزعل، حیاة الشیخ .(۱۸) EI ۲ , sv "Tha ¦dj (by G R Smith).