دانشنامه اسلامی
درباره او اطلاعات زیادی در دست نداریم و شناخت وی بیشتر به کتاب المراتب است. او زیدی معتزلی و شاگرد عالم معروف معتزله قاضی عبدالجبار بوده است. نام او در طبقات المعتزله آمده و مدتی سمت قضاوت بر عهده داشته است.
گفته اند وی در دوران حکومت منوچهر بن قابوس بن وشمگیر از ری به آمل آمده و از امامان و داعیان بزرگ زیدیه طبرستان بوده است. در این زمان که درگیری های ناصبیان و شیعیان در آمل بالا گرفته بود بُستی به یاری شیعیان آمد و چون توانست در مجالس ذکر موجی از هیجان عمومی را بر علیه نواصب به راه اندازد والی آنجا او را از شهر آمل تبعید کرد و خشم شیعیان را برانگیخت. به همین دلیل ناسخِ نسخه اصل کتاب المراتب که در آغاز نسخه نیم صفحه ای به ترجمه بُستی پرداخته می نویسد: کان ینصر الشیعة علی النواصب و یُورد الحجج الباهرة.
علاوه بر کتاب المراتب، آثار فراوان دیگری به ابوالقاسم بُستی نسبت داده اند: کشف أسرار الباطنیه، الموجز فی علم الکلام، الأسفار، التفسیر، الدرجات، کتاب الإمامه.
زمان تقریبی مرگ او را سال 420 ذکر کرده اند.
المراتب فی فضائل أمیرالمؤمنین و سید الوصیین علی بن أبی طالب صلوات الله علیه
