دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
نعق (۱ بار)
«یَنْعِقُ» از مادّه «نعق» در اصل، به معنای صدای کلاغ است بدون این که گردن خود را بکشد و سر خود را حرکت دهد.
صیحه زدن. فریادکشیدن. گویند «نَعَقَ الرَّاعِیُ بِغَنَمِهِ» چوپان به گوسفندانش بانگ زد و زجرشان کرد. «نَعَقَ الْغُرابُ: صاحَ» کلاغ فریاد کشید. «نَعَقَ الْمُؤَذِنُ» صدایش را به اذان گفتن بلند کرد. . حکایت کافران (در اینکه سخن پیامبران را میشنوند و اعتنا نمیکنند) چنان است که شخصی به حیوانی که جز صدایی و ندایی نمیشنود، بانگ زند. این آیه در «دعو» مشروحا گفته شده است و این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.
